De DSA begon in de jaren 30 als een reactie op de groeiende interesse voor luchtvaart onder jonge studenten in Nederland. In die tijd werd er in Nederland nog nauwelijks gevlogen en bestond er nog geen studie Lucht- en Ruimtevaarttechniek. Een drietal eerstejaars onder leiding van Dick Asjes smeedt in 1930 dan ook de eerste plannen voor een nieuwe corpsvereniging, die tevens vliegfaciliteiten zou bieden aan niet-leden. Op 30 januari 1931 vindt de oprichtingsvergadering plaats, waarna het DSC op 19 maart 1932 de DSA officieel als ondervereniging erkent. De eerste vliegdag (toen nog met motorvliegtuigen) wordt gehouden bij de Nationale Luchtvaartschool (NLS) op vliegveld Waalhaven te Rotterdam. De voorzitter van de Rotterdamse Aero Club en latere erevoorzitter van de DSA C. Kolff, verwelkomt de Delftenaren en biedt uiteraard een borrel in zijn clubhuis aan.
Naast het motorvliegen begint men in hetzelfde jaar al te denken aan zweefvliegen. Er wordt meegevlogen tijdens een KNVvL-kamp in Egmond. Samen met de Haagsche en Leidsche zweefvliegclubs wordt er vanaf 1933 meegevlogen op vliegveld Maaldrift in Wassenaar. Hier halen twee DSA leden als eerste hun A-brevet en zullen in de jaren daarna optreden als beperkt zweefvlieginstructeur. Op 18 maart 1933 vliegt de DSA voor het eerst met een eigen kist en instructeur vanaf vliegveld Ypenburg. In slechts twee jaar tijd heeft de club het voor elkaar gekregen om een zelfstandige vliegbedrijf op poten te zetten.
In 1934 komt een groepje DSA’ers, onder leiding van Asjes, Lambrechtsen, Hudig en ontwerper Hugo Lambach op het idee om een eigen motorvliegtuig te bouwen. Kort daarna start men met de bouw van de uiteindelijke PH-DSA. Dick Asjes, op dat moment voorzitter van de DSA, maakt op 3 juli 1935 de eerste vlucht. Op 1 februari 1936 wordt het toestel ter gelegenheid van het eerste lustrum gedoopt en krijgt het de naam ‘Prinses Juliana’. De vier initiatiefnemers worden benoemd tot gouden erelid.
PH-DSA ‘Prinses Juliana’
De eerste stapjes op het gebied van vliegtuigbouw zijn inmiddels gezet en de interesse blijkt groot. Dankzij samenwerking met de DSA ontstaat uiteindelijk de faculteit Vliegtuigbouw (nu Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek). Deze studie is inmiddels uitgegroeid tot een van de populairste en grootste studierichtingen in Delft. Na de oprichting van de studievereniging VSV Leonardo da Vinci van de faculteit Vliegtuigbouw, besluit de DSA zich nog slechts met de sportieve kant van het vliegen bezig te houden. Het motorvliegen wordt achterwege gelaten en zweefvliegen wordt de belangrijkste activiteit van de vereniging. Vliegveld Ypenburg blijft het thuisveld van de DSA en ook nadat de Koninklijke Luchtmacht het veld in de jaren ’50 als vliegbasis in gebruik neemt blijft de DSA vliegen buiten operationele uren.
Na de definitieve sluiting van Ypenburg in mei 1997 verhuist de DSA naar Vliegbasis Woensdrecht, in afwachting van een permanent nieuw thuisveld. Inmiddels is die oplossing gevonden en vliegt de DSA alweer enkele jaren vanaf Nationaal Zweefvliegcentrum Terlet bij Arnhem.
Met dank aan T. Salverda
DSA bron: http://www.dsaeroclub.nl/geschiedenis/